Kino za Rogiem… za pół ceny. Bilety po 1,5 i 2,5 zł.

(Płock, Polska 1976, czas: 101 min.) – film obyczajowy Krzysztof Kieślowskiego ze zdjęciami Sławomira Idziaka (realizowanymi w Płocku) i muzyką Stanisława Radwana.

+ Polska Kroniki  Filmowa nr 79/31A (1979, czas: 10 min.) – kronika monotematyczna opisująca Płock sprzed kilkudziesięciu lat, m.in. pierwsze powojenne lata. rok 1960 i rozpoczęcie budowy rurociągu „Przyjaźni”, budowę nowych osiedli mieszkaniowych oraz kulturę  – Ogólnopolski Przegląd Amatorskich Zespołów Estradowych z Wielkich Budów Socjalizmu w kinie „Przedwiośnie” i Teatr Płocki.

cztery filmy dla najmłodszych inspirowane polskimi legendami i prozą J.Ch. Andersena . W programie: Warszawska Syrenka (Polska 2016, czas: 13 min), O niezwykłej przyjaźni (Polska 2015, czas: 13 min.), Len (Polska 2005, czas: 13 min.), To pewna wiadomość (Polska 2014, czas: 13 min.)

(Francja, 2015, czas: 101 min.) – film animowany w reż. Marka Osborne’a.

film dokumentalny w  reż. Jaro Vojtek (Słowacja 2014, czas: 80 min.)

(Polska 2004, czas: 106 min.) w reż. Wojciecha Smarzowskiego. Muzyka: Ryszard Tymon Tymański. Obsada: Marian Dziędziel, Arkadiusz Jakubik, Paweł Wilczak, Maciej Stuhr, Tamara Arciuch, Iwona Bielska, Bartłomiej Topa.

Akcja Płock za pół ceny ma na celu promocję miasta jako miejsca atrakcyjnego turystycznie, z bogatą ofertą kulturalno-rozrywkową, idealnego na weekendowy lub dłuższy pobyt a także zachęcenie gości z całej Polski do odwiedzenia Płocka także na początku września. Organizatorami akcji jest Miasto Płock i Radio ZET Gold. Współorganizatorzy:  Płocka Lokalna Organizacja Turystyczna i Kino za Rogiem w Płocku.

Blizna. Kino za Rogiem zaprasza na debiutu kinowego Krzysztofa Kieślowskiego, który przedstawia dość dramatyczne zmiany w życiu niewielkiego miasta, gdzie buduje się kombinat chemiczny, i choć to miasto w filmie nazywa się Olecko, to jest to, tak naprawdę, Płock, a kombinat „grają” Mazowieckie Zakłady Rafineryjne i Petrochemiczne.

Mamy w „Bliźnie” pięknie pokazane Tumy, stare spichlerze i Stary Rynek, a także płockie podwórka i nowe osiedla. Niemal połowę obsady stanowią aktorzy nowo otwartego Teatru Płockiego – Jadwiga Bryniarska, Małgorzata Leśniewska, Konrad Morawski, Jerzy Prażmowski, Andrzej Skupień oraz dyrektor teatru –  Jan Skotnicki.

Ważną, ale drugoplanową rolę zagrał w „Bliźnie” Jerzy Stuhr, wówczas jeszcze u progu swojej kariery. Kieślowski dał mu twarz naturszczyka i uczynił nową, niezwykle popularną postacią polskiego kina. Z myślą o nim pisał potem scenariusze kolejnych filmów: „Spokoju” i „Amatora”.

To jeden z tych filmów Krzysztofa Kieślowskiego, w którym możemy zobaczyć  jego niezwykłe zamiłowanie do form dokumentalnych. Mamy tu idealne połączenie wrażliwości Sławomira Idziaka (późniejszego autora zdjęć m.in. do „Helikoptera w ogniu” czy „Króla Artura”) oraz genialnej kreacji aktorskiej Franciszka Pieczki. Efektem jest film o mocnym przesłaniu, ale jednocześnie pełen subtelności.

Film o dylematach epoki gierkowskiej, jest – z dzisiejszego punktu widzenia – ciekawym opisem nepotyzmu, kunktatorstwa i manipulacji  ludzi mających władzę.

Warszawska syrenka. Dawno, dawno temu pewna ciekawa świata Syrenka popłynęła w górę Wisły, w głąb nieznanego lądu. Dotarła niedaleko rybackiej wioski, gdzie znalazła schronienie w zakolu rzeki. Jej piękny śpiew zachwycił Szymka, chłopca, który wraz z bratem pomagał ojcu w łowieniu ryb. Pewnej nocy ojciec i brat Szymka uwięzili Syrenkę, chcąc potem sprzedać ją księciu. Szymek ją uwolnił, a Syrenka w dowód wdzięczności obiecała, że zawsze będzie czuwała nad osadą. Po wielu, wielu latach w miejscu rybackiej wioski powstało miasto Warszawa, a Syrenka stała się jej symbolem i herbem.

O niezwykłej przyjaźni. Stary osioł porzucony przez właściciela, stary pies, który nie ustrzegł domu przed złodziejami, stary kogut, który nie dawał już rady piać, stary kot, z którego drwiły myszy – bezdomni, porzuceni, spotykają się w lesie i postanawiają razem wyruszyć w świat i znaleźć nowy dom… Piękna i mądra opowieść o życiu, które naturalnie prowadzi do starości, i o tym, że szacunek do starości jest częścią dobrego życia.

Len. Pierwsza ekranizacja opowieści Hansa Christiana Andersena pt. Len. To piękny, poetycki i niezwykle subtelny obraz filmowy dla dzieci o radości poznawania świata i siebie samego, o trudnej sztuce akceptacji życia we wszystkich jego przejawach.

W metaforyczną opowieść o lnie, który, zasiany, wyrósł, rozkwitł, dojrzał, został zerwany i zmieniony najpierw w płótno, potem w papier, a w końcu spalony, wpisane jest filozoficzne przesłanie o sensie przemijania. Narratorem jest Honorowy Ambasador Andersena w Polsce Jerzy Stuhr.

To pewna wiadomość. Autorski film animowany dla dzieci z cyklu „Namaluj mi bajkę…” zrealizowany w technice animacji malarskiej bezpośrednio pod kamerą jest drugim filmem cyklu i pierwszą ekranizacją tej baśni Andersena, podobnie jak wcześniejszy Len.

„To pewna wiadomość” to zabawna, ale jakże prawdziwa historia pewnej plotki – a plotka to temat aktualny od zawsze, szczególnie dziś, w dobie rozwoju mediów audiowizualnych, tabloidów i Internetu. Akcja toczy się na przedmieściach pewnego Kurzego Miasteczka wokół narastającej plotki o nobliwej kurze, która zgubiła jedno małe piórko. Wiadomość przekazywana z ust do ust, a właściwie z dzioba do dzioba, finalnie zamienia się w dramatyczną opowieść o pięciu kurach, które umarły z miłości do koguta. Pouczająca i zabawna ilustracja przysłowia: „Plotka wyleci wróblem, a wróci wołem”.

Mały Książę. Mała dziewczynka jest korpocóreczką korpomamy, która ma już dla niej gotowy plan na życie. Jest w tym planie całe mnóstwo spraw: zdrowy sen, zdrowe jedzenie, ćwiczenia fizyczne, a nade wszystko nauka i praca, praca i nauka – i dobra posada w przyszłości, i dobry dom, i dobry samochód.

W planie tym nie ma miejsca na jedno – na dzieciństwo: beztroską zabawę, wspinanie się na drzewa, patrzenie w gwiazdy, a przede wszystkim na przyjaźnie. Dziewczynka ściśle wykonuje zalecenia mamy – do dnia, w którym pozna dziwacznego staruszka z sąsiedniego domu, byłego pilota, który opowiada jej historię swojego spotkania z Małym Księciem.

Inspirowana „Małym Księciem” Antoine’a de Saint Exupery’ego baśniowa opowieść o świecie dzieci i dorosłych, z których na szczęście nie wszyscy zapomnieli, jak to jest być dzieckiem.

Tak daleko tak blisko. Film ukazuje zwyczajne życie i codzienne problemy, z jakimi borykają się rodziny dzieci autystycznych. Pokazując relacje między dziećmi a rodzicami, reżyser próbuje w nowy sposób spojrzeć na schorzenie, jakim jest autyzm. Stara się obalić stereotypy związane z tą chorobą, pokazuje punkt widzenia rodziców, ale również miłość między osobami autystycznymi. Film nie opiera się na dialogach czy wyznaniach, pokazuje raczej konkretne, autentyczne sytuacje, które zestawione ze sobą tworzą zaangażowaną opowieść. Film realizowany był w ciągu siedmiu lat, w koprodukcji ze słowacką organizacją non-profit Andreas Autism Centre, która oferuje rodzinom dotkniętym autyzmem pomoc w diagnozowaniu i radzeniu sobie z chorobą.

Wesele. Kolejne, filmowe spotkanie z bohaterami kreowanymi przez Mariana Dziędziela. Za rolę Wojnara w Weselu aktor został wyróżniony nagrodą za najlepszą rolę męską na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni oraz Polską Nagrodą Filmową.  Współczesna polska prowincja. Wesele Kasi Wojnarówny ma ugruntować pozycję jej ojca, najbogatszego gospodarza we wsi. Staropolską zasadę „zastaw się, a postaw się” rozumie on jednak dość specyficznie – jako jak największy efekt jak najmniejszym kosztem, stąd już od początku imprezy pojawiają się problemy… Naprawdę groźnie stanie się, gdy kupno prezentu dla Pana Młodego (a właściwie zapłaty za poślubienie dziewczyny w ciąży), okaże się transakcją wiązaną, z której Wojnarowi niełatwo będzie się wywiązać…

Gorzka, demaskatorska, momentami obrazoburcza satyra na hipokryzję, kombinatorstwo i konsumpcjonizm. Zbiorowy portret Polaków, na którym mało kto chciałby się rozpoznać. Znakomita kreacja Mariana Dziędziela, liczne nagrody (m.in. Orły i Paszport „Polityki”) i status jednego z najważniejszych filmów pierwszej dekady XXI.